277

Wczesnym rankiem wyjechali z Roswell na północ. Rip był
ustach rodzi się lekki uśmiech. Patrzył na nią w milczeniu, silne,
- Że cię kocham? Tak - westchnęła, popijając łyk kawy. Wyszło

od bardzo dawna się przestraszył. Mógł zabić Lolę, już prawie
nad nią i przesłonił jej słońce.
Justinie - wtedy zadzwoni do Davida. Nie informowała go przecież o
- Ludzi, z którymi musiałem pogadać, nie spotyka się za dnia.
będę robić pojutrze. Nic nie mogę obiecać.
Nie mogli wiedzieć, że dziecko zostało porwane, odebrane Milli.
Może drugą rękę?
Świeciło się w dużym pokoju. Diaz stanął w drzwiach, patrząc na
- Gdzie jesteśmy? - zapytała Milla słabym głosem.
odpowiedziom Diaza. Najwyraźniej nie był aż takim samotnikiem, jak

Powoli wróciła jej przytomność umysłu i uświadomiła sobie, że leży naga na łóżku Nevady i że zachowują się
był tam tylko dowód zapłaty karta kredytowa ze sklepu w
szerokim rondem, mineła zaskoczona siostre i weszła do
potem i seksem.
Położyła ją sobie na kolanach i oświetlała latarką kolejne strony. Pełno było na nich wpisów, głównie na temat
- Wszedzie pełno policji. Wypytuja, wesza. Czekaja, a¿
matka. Od tamtego czasu trochę się pod tym względem poprawiło. Ale nawet teraz, pod fasadą dobrych manier i
- To niemo¿liwe, kochanie - rzekł Alex z czułoscia, o
- Gdyż to właśnie lekarze dziwili się, że umarł tak nagle. Myśleli, że pociągnie jeszcze dobrych kilka tygodni. Ale
zdezorientowana. I prosze, dosc ju¿ tej „pani Cahill”. Mów mi
Nic nie odpowiedziała.
ku niej zalana łzami twarz.
- Spokojnie. Powoli. Po łyczku, dobrze? Odzwyczaiła sie
pewnie przyzwyczajona do napadów złosci i jezyka starego.
- Musieli być jacyś inni ludzie. Lekarze, twój anestezjolog, personel pomocniczy, pielęgniarki, ktoś kto pracował